Forum Klubu DX Sierra-Juliet Rybnik

Od czego zacząć zabawę w DX ?

Użytkownicy pasma CB z czasem zauważają że prócz stacji polsko-języcznych
zaczynają słyszeć również zagraniczne. Jedni się irytują,
inni wyłączają radio, ale jest również grupa zainteresowana przyczynami tego
zjawiska. Dowiadują się że na 27mhz można przeprowadzac łączności
nie tylko z kolegą o kilka kilometrów, ale również te dalekie, z innymi krajami. Odkrywają zjawisko PROPAGACJI
Dalekie łączności w paśmie CB najczęściej kojarzą sie
z łamaniem prawa, a przecież DX nie zawsze sa nielegalne.
Prawo nie zabrania łączności z zagranicą, dlatego nic nie przeszkadza
spróbować wywołać słyszanego Włocha, Niemca czy Francuza...
o ile wywołamy go w zakresie 26.960-27.410mhz
Wiele monitorów wywoławczych klubów DX-owych znajduje się
poza przyznanymi w POlsce częstotliwościami, dlatego prowadzenie na nich
QSO jest piractwem radiowym...
Nie jest jednak zabronione prowadzenie nasłuchów i przyswajanie procedur,
które potem możemy wykorzystać w ramach legalnego pasma CB.
Dobrym miejscem do takich nasłuchów jest częstotliwośc 27.555mhz USB,
którą to jako swój monitor wywoławczy obrał DX-klub Alfa Tango (AT), pierwszy
ogólnoświatowy klub, założony we Włoszech w 1978r.
To najbardziej oblegana częstotliwość, więc szansa na usłyszenie ciekawego dywizjonu jest tu najwększa.
Najbardziej znaną polską grupą DX-ową jest Echo Echo (EE) z monitorem na częstotliwości 26.425mhz USB. Usłyszeć tu można Polonusów oraz kierowców podróżujących po Europie, a także zagraniczne stacje polsko-języczne. Warto dodać iż na tej częstotliwości rozmowy prowadzone są w języku polskim
Innymi miejscami, na których najłatwiej usłyszeć DX są częstotliwości:
27.455 USB- monitor międzynarodowy
27.315 FM - monitor FM, na którym pracują głównie stacje niemieckie (i tu wolno nam legalnie wywoływać)
Ostatnimi czasy powstało kilka polskich grup zrzeszających radiowców z różnych regionów kraju, dla których radio CB to coś więcej niż tylko informator drogowy. Najbardziej znane to:

Black Dragon (BG) 27.370 AM/FM/SSB
Golf Tango Whiskey (GTW) 26.980 AM
Romeo Delta Charlie (RDC) 27.020 AM

Grupy te popularyzuja wszelkiego rodzaju łączności CB, wielu ich członków preferuje aktywności DX.
Mimo iż praca DX w paśmie CB różni się od tego co obowiązuje w pasmach licenjonowanych, to sam fakt przeprowadzenia łączności daje taką samą satysfakcję. Dlatego gorąco polecam spróbowanie swych sił.
Dla wielu taka forma pracy w paśmie obywatelskim, to jedynie przystanek w drodze do uzyskania licencji krótkofalarskiej pozwalającej na rozwinięcie swojej pasji, poszerzenia horyzontów, zwiększenia mozliwości...
Łączności DX-owe.

Jak wiadomo całe pasmo 11 m. podzielone jest na czterdziestokanałowe bandy zwane potocznie "czterdziestkami". Można je przedstawić w następujący sposób:

1. 25,615 - 26,055 MHz
2. 26,065 - 26,505 MHz (A)
3. 26,515 - 26,955 MHz (B)
4. 26,965 - 27,405 MHz (C)
5. 27,415 - 27,855 MHz (D)
6. 27,865 - 28,305 MHz (E)

Odstęp międzykanałowy wynosi 0,01 MHz. Częstotliwości podane są w tzw. "piątkach". Łączności DX-owe prowadzi się przeważnie emisją SSB. Pamiętajmy, iż w Polsce dopuszczonych do wykorzystania jest 40 kanałów częstotliwości 26,960 - 27,405 i możemy posługiwać się emisjami AM (4W), FM (4W), SSB (12W).

Zasady prowadzenia łączności

"Wejście" w eter rozpoczynamy od nasłuchu. Praca DX-owa wymaga solidnego przygotowania i treningu, w tym opanowania pewnego minimum wiedzy operatorskiej; prowadzenie takiej łączności, często utrudnione jest zakłóceniami od innych stacji, silnymi szumami i zanikami sygnałów naszego korespondenta, związanymi ze zmianami propagacji.

Musimy opanować technikę precyzyjnego dostrajania się do stacji nadającej (służą do tego pokrętła RIT, CLARIFIER lub DELTA TUNE), osłuchać się z charakterystycznym brzmieniem emisji jednowstęgowej SSB. Nieco inne wymagania stawia praca emisją FM. Największym utrudnieniem jest tu dokuczliwy dla ucha szum (możemy ograniczyć go lub nawet wyeliminować pokrętłem SQUELCH, pamiętając jednak, że załączenie blokady szumów powoduje pogorszenie czułości odbiornika w naszym transceiverze).

Oprócz spraw związanych z technicznym aspektem prowadzenia łączności oraz znajomości języków obcych, niezbędna jest również znajomość specjalnego slangu radiowego i oczywiście geografii.

Przyjęto trzy sposoby rozpoczęcia łączności:

1 - Wywołanie ogólne CQ DX, wywołanie konkretnego kraju lub nawet konkretnej stacji zagranicznej.

2 - Odpowiedź na wywołanie stacji zagranicznej. Uwaga! Specjalna procedura obowiązuje podczas łączności ze stacją DX-PEDITION.

3 - Wywołanie stacji zagranicznej, która zakończyła właśnie łączność z inną stacją. Dużym utrudnieniem jest w tym przypadku fakt, iż zazwyczaj słyszymy tylko jednego z rozmówców. Dodajmy, że na częstotliwościach DX-owych zazwyczaj się nie brekuje.

Znak wywoławczy powinien być krótki, może składać się np.: z inicjałów operatora. Członkowie klubów DX posługują się klubowymi znakami wywoławczymi

Raporty

Raport jest podstawowym elementem każdej łączności. Wymiana raportów polega na podaniu oceny jakości i siły sygnałów wg skali RS (Radio Santiago)

R (Radio) - czytelność (ang. readability)

1 - nieczytelnie
2 - czytelnie z bardzo dużymi utrudnieniami
3 - czytelnie z trudnościami
4 - czytelnie z niewielkimi utrudnieniami
5 - w pełni czytelnie

S (Santiago) - siła sygnału (ang. signal strength)

1 - bardzo słaby, z trudem rozróżnialny
2 - bardzo słaby, ale słyszalny
3 - słaby
4 - odbierany
5 - dość dobry
6 - dobry
7 - średnio silny
8 - silny
9 - bardzo silny

Pamiętajmy, że zawsze lepiej jest podać prawdziwą ocenę sygnału, bez zawyżania. Nadany raport 3 - 4 będzie dla naszego korespondenta informacją, że mamy kłopoty z odbiorem. Prawdopodobnie spróbuje nam wówczas pomóc, powtarzając kilkakrotnie dane dla nas.

Dziennik łączności

Do pracy DX-owej niezbędne jest przygotowanie dziennika do zapisywania łączności. Można w tym celu zakupić dziennik amatorskiej łączności (w Polskim Związku Krótkofalowców), ale równie dobrze spełni swoje zadanie dziennik przygotowany własnoręcznie. Wystarczy zeszyt z przygotowanymi rubrykami, do których wpisywać będziemy numer łączności, godzinę jej rozpoczęcia, datę, częstotliwość, rodzaj modulacji, nadany raport, znak korespondenta, jego adres, informację o wysłaniu i otrzymaniu karty QSL. Przydatna będzie również rubryka "uwagi", do której wpiszemy wszystkie dodatkowe informacje: progressive number (jeżeli pracujemy z ekspedycją), adres QSL managera (gdy nasz korespondent prosi o karty za jego pośrednictwem) itp.

Wpisując do dziennika godzinę rozpoczęcia łączności (ale również wypełniając karty QSL czy planując udział w zawodach) musimy zwrócić uwagę na różnicę czasu występującą w różnych krajach w zależności od położenia geograficznego. Aby uniknąć nieporozumień posługujemy się czasem uniwersalnym (GMT - Greenwich Mean Time, Zero Time lub Universal Time). Jest to czas określony dla południka 0, który przechodzi przez londyńskie przedmieście Greenwich.

Karty QSL

Karty QSL to nie tylko miłe pamiątki przeprowadzonych łączności, ale również autentyczne dowody ich nawiązania. Posiadanie potwierdzeń łączności w postaci kart QSL jest warunkiem niezbędnym przy ubieganiu się o członkostwo w wielu międzynarodowych klubach CB DX. Członkowie takich klubów posługują się z reguły kartami klubowymi, które informują o członkostwie i spełnieniu - najczęściej wcale nie łatwych - warunków przyjęcia do klubu. Zanim i my uzyskamy prawo do używania takich "prestiżowych" kart, musimy przygotować sobie własne QSL-ki.

Karta QSL jest wizytówką stacji, stanowi informację o operatorze, warto więc postarać się by nasze karty były estetyczne i ładnie wykonane. Nie ma właściwie żadnych ograniczeń dotyczących wyglądu karty QSL (może jedynie wymiary zbliżone do wymiarów typowej koperty, jeżeli chcemy uniknąć kłopotów przy wysyłce). Karta może być jedno lub dwustronna, pojedyncza lub składana. Zawsze muszą znajdować się na niej następujące dane: znak naszej stacji i nasze imię, znak korespondenta, data łączności i godzina jej rozpoczęcia, częstotliwość, rodzaj modulacji, nadany raport, informacje o używanym sprzęcie, a także dodatkowe dane (np. progressive number, jeśli karta potwierdza pracę z ekspedycją).

Najczęściej spotyka się karty dwustronne o rozmiarach kartki pocztowej. Na jednej stronie takiej QSL-ki znajdują się dane dla korespondenta, a na drugiej ... Tu panuje zupełna dowolność. Może to być nasza fotografia, widokówka z miejscowości, w której mieszkamy (lub z której pracujemy), dowcipny rysunek czy tylko znak naszej stacji, efektownie opracowany graficznie. Możemy wykorzystać gotowe widokówki, papier fotograficzny lub zamówić karty w drukarni.

Pamiętajmy, że wysyłanie karty QSL jest obowiązkiem operatora. Ci, którzy nie wywiązują się z tego obowiązku, trafią na tak zwane "czarne listy" publikowane przez kluby DX-owe.
opis zaczerpnięty z forum: Ogólnopolski Klub Krótkofalowców
"Polskie Radio Forum" SP5PRF